خارج

یک عرضی داشتم با تمامی دوستانم . خیلی از بلاگرها هستند که در ایران زندگی نمی کنند. یعنی در کشور خودشون نیستند. ممکنه در کشورهای همسایه ما مثل ترکیه و آذربایجان و افغانستان و یا خیلی دور تر از ما مثل چین و کانادا و استرالیا باشند. اینکه اون عزیزان انتخاب می کنند که از اتفاقات روزانه خودشون بنویسند خیلی قابل احترامه و سلیقه شخصی خودشونه و من هم براشون خرده نمی گیرم . و مثل خیلی ها که بر این باورند که این اشخاص عقده ای تشریف دارند و دارند پزش را میدهند و بنده های خدا کمبود دارند (چیزی که به شخص من گفته شد) من این باور رو ندارم. هر کسی درون وبلاگ خودش آزاده. می تونه از محیطش بنویسه و عکس بگیره یا می تونه این کار رو نکنه. می تونه اسمش رو کامل بگه یا از اسامی خارجی در فیلم ها و کارتون ها و کتاب های معروف وجود دارند به عنوان اسم مستعار استفاده کنه یا هم مثل من دست به دامان وسیله ای بشه و خودش رو پشت نام وسیله ای که از ابزار نوشتن هم هست قایم کنه. این آزادی همه ما بلاگرهاست که وبلاگ خودمون رو یا صفحه اینستاگرام خودمون رو یا توییتر خودمون رو اونطوری که خودمون دوست داریم و می خوایم به روز کنیم و مطالبی رو داخلش قرار بدیم. همانطور که شما برای خودتون آزادین که تعیین کنین چه اطلاعاتی رو دوست دارین که توی وبلاگتون داشته باشین و چه اطلاعاتی رو دوست ندارین که توی وبلاگ یا اینستاگرامتون داشته باشین. اصلا از موضع غرور صحبت نمی کنم ولی خواهش دارم که برای من احترام قایل بشین و اینکه اگر از محیط اطرافم یا تجربه ام یا حتی کشوری که درونش اقامت دارم هیچی نمی نویسم این رو به فال نیک بگیرین. این که من اطلاعاتی رو در اختیار کسی نمی گذارم یا چیزی رو در این وبلاگ به روز نمی کنم علتش اینه که هر بلاگری سیاست های مخصوص خودش رو داره. برای بعضی ها توضیح دادن اینکه خواستگارشون چه کت شلواری پوشیده بود حریم خصوصی محسوب میشه و داریم کسانی که توی وبلاگشون خودشون وجود ندارن و در اصل خودشون گم شدن! نیستن. فقط می نویسن. این سیاست رو خود شخص وبلاگ نویس تعیین اش می کنه که چه مطلبی رو انتشار بده. به نویسنده وبلاگ و به سلیقه ای که داره توجه کنیم. خواستم این رو توضیح بدم چون تعدادی ایمیل دریافت کرده بودم مبنی بر اینکه چرا از خارج از کشور مثل فلان وبلاگ نویس نمی نویسم خواستم یک توضیح مفصلی در این باره بدم. و بگم اون وبلاگ نویس دوست داره از اطرافش برای شما بنویسه و من دوست ندارم. و این یک انتخابی بوده که کردم و تصمیمی بوده که گرفتم. از این نظر ممنون میشم اگر این مورد رو درک کنید. این سیاست من هست و اگر چیزی توی وبلاگم نیست علتش غرور نیست چون زندگی کردن توی کشوری غیر از کشور خودت چیزی بهت اضافه نمی کنه و برتری بهت نمیده. این یک امر طبیعیه.اگر من هم چیزی از محیط اطرافم و جاهایی که رفتم نمی نویسم و نمی گذارم امیدوارم درک کنید. من هم دلایل خاص خودم را دارم.همانطور که بقیه برای نوشتن برخی چیزها دلایل خاص خودشون رو دارند. ممنونم که توجه کردید.

متلک

یک زمانی که من این کار رو بد می دونستم توسط دوستانم امل و ابله شناخته می شدم ولی امروز دارم می بینم که بعضی از همون دوستانم دارن توی توییتر همین رو تبلیغ می کنند که دیگر پسران نکنند . دست درازی جنسی حتما به اینکه شما آقا پسر دستت رو دراز کنی و حریم شخصی خانم رو مورد تعرض قرار بدی نمی گن. همینکه وقتی دختر خانم بیرون از خونه از دست شمای نوعی امنیت نداره هم نوعی دست رازی ست. تفاوتی نداره . چطور هر کسی به خواهرت متلک بگه دهنش رو جر میدی ولی خودت به خواهر مردم در نهایت پر رویی متلکت رو می ندازی. ناموس فقط مال توعه؟

روزی دوستم میگفت که با دوستش در حال گشت زدن توی خیابون بودن و توی ماشین که راننده دوست ایشون باشه نشسته بودن و به دخترهای مردم متلک های جنسیتی خیلی بد می انداختند. به هر دختری نزدیک میشدن سرعت ماشین رو کم می کردن و نزدیکش که میشدن یکی این یکی اون می گفتن و میرفتن . تا اینکه این دوست ما می گفت ایشون سرعت رو کم کرد و نزدیک کرد به یک دختر خانمی و منم گفتم الان وقتشه و به اینم باید تیکه بندازیم چون سرعت کم شد . نزدیک که شد یک متلک خیلی ناجور جنسیتی انداختم . تا اینکه دیدم دوستم کبود شد. نزدیک که شد گفت سلام آبجی.بگیر این کلید رو.مامان خونه نیست پشت در نمونی. کلید و داد و رفت. بله خواهرش بود. گفت لام تا کام جفتمون حرف نزدیم نزدیک چهل دقیقه توی ماشین. از اون لحظه به بعد این کار زشت و زننده رو به طور کامل گذاشتیم کنار.هر دومون.

آقا پسر حتما نباید مثل دوست ما این بلا سر تو ام بیاد. خانم هایی که بیرون میان احتیاج به امنیت دارن.امنیت رو قرار نیست سر هر کوچه پلیس بذارن که تا تو عقده های جنسیتی ات رو خالی می کنی با باتوم بزنه توی سرت. باید امنیت رو فراهم کنی. امنیت کسی دیگر رو فراهم کن و متلک نگو بذار امنیت خواهرت رو بقیه پاس بدارن و متلک نگن. از خودت شروع کن و این عادت واقعا زشت و زننده و حال به هم زن رو حذف کن. اگر می خواهی مخ هم بزنی این بدترین روش ممکنه. دختر خانم نمیگه وای عجب تیکه ای به من انداخت و انقدر شهوت پرسته برم بشم زن زندگیش. با این کار فقط بیشعوری و نفهمی خودت رو نه تنها به اون دختر خانم بلکه به جامعه نشون میدی همین . خیلی بده که توی عصر ارتباطات و وقتی که الان همه ماشالاه لیسانس و فوق لیسانس هستن بشینیم و از متلک ننداختن به خواهر هامون حرف بزنیم. چطور دوست نداری کسی به خواهرت بگه ژووووون ، سوت بزنه یا اندامی از بدنش رو تعریف یا با حالت های جنسیتی و شهوانی ناجور به زبون بیاره و تشبیه  کنه؟ تو ام نکن! مرد باش . با شرف باش .

بیا و عوض شو و این اخلاق گند و مسخره ات رو بریز دور و بگذار خانم ها بتونن در جامعه با سلامت و ازادی و راحتی بیشتری به فعالیت هاشون ادامه بدن.اگر مشکل حنسیتی داری حتما دکتر برو.صد درصد راه حل بهتری به جای مزاحمت و سلب آزادی مردم جلوت میذاره و می تونی خودت رو درمان کنی. عوض شو. خانم ها هم در جامعه ما سهمی دارن! یادت باشه تیکه انداختی به خواهرت یا زنت دست می زنن! اینو یادت نره . قانون بازگشت اعمال بد همینه .. عوض شو نه عوضی!

خاص

خردادی خاص . ایرانی خاص . دختر خاص .مهندس خاص . دکتر خاص . پسر خاص . تهرانی خاص . مشهدی خاص . تبریزی خاص. 

دوست من خاص وجود نداره . هممون آدمیم . هیچ کس برتر و خاص تر از هیچ کس دیگه ای خلق نشده . خودتو بکشن . غرورتو بکشن . غرور اول وجودت رو به کثافت می کشه . غرور خودتو اول می خوره . مث همون مار هایی که سر آخر کله خود ضحاک رو باید می خوردن . غرور می کشه . غرور احساسات رو نابود می کنه . غرور یه کثافته یه ویروسه . خاص وجود نداره. خدا تو قرآن اش تو انجیلش گفته ای انسان ها همه با هم برابرید به جز اون خردادیه من اونو خاص آفریدم . خدا حتی محمدش رو ، عیسی اش رو،موسی اش رو هم خاص ندونسته و گفته همتون برابرین .تورو خدا بشکنید خودتون رو . خاص وجود نداره هممون انسانیم . هممون یکی هستیم. هممون برادریم. هممون دوستیم و تو یه سطحیم . غرور تبدیل به حیوونت می کنه . غرور انسانیت رو ازت میگیره . همین که فکر کنی خاصی می کشتت . قلبت رو سنگ می کنه و آروم آروم به جایی می رسی که خودت هم نمی فهمی اشتباه داری می کنی چون میگی من خاصم . به باور غرورت میرسی . می شی یکی مثل فرعون . ولی مغرور ها همیشه بد خوردن زمین. هرچی از نردبون غرورت بالاتر بری وقتی نردبونت افتاد بیشتر صدمه می بینی . پس حالا که تو پله های اولشی بیا پایین . بیا تو سطح ما عادی ها .ببین چه لذتی داره .. تو داری از پله خاص بودنت بالا میری ولی من می دونم این نردبون چطور می افته . چون برای خودم افتاده .. رو یکم کک ات هم نمی گزه ولی اگه از پله سی امش بی افتی ممکنه پات بشکنه و اگر از پله دویستم اش بیفتی می ترکی !

هیچ کس خاص نیست . همه عادی ایم . بشکن خودتو .. بشکن .. مگر اینکه آنقدر بالا رفته باشی که این حرفا و این صداها به گوشت نرسه ..

تو از هیچ کس بالاتر نیستی. از هیچ کس . تو خاص نیستی . هممون انسانیم . هممون .. فقط خوبی هامون یکی بیشتره یکی کمتر .. وگرنه هیچ کس خاص نیس ..

بشکن .. بت خودت رو بشکن .. وگرنه همون بت غرور درونت اونقدر بزرگ میشه که جایی برای بدنت نمی مونه و از تو بدنت رو پاره می کنه و میاد بیرون. بتت رو بشکن.نذار بزرگ شه .. جا اینکه خودتو بالا ببینی و بری بالا بشینی بیا کنار ما دور یه سفره بشین ببین چه کیفی میده .. اون بالا تنهایی .. و تلخی قضیه اینه که بالا بودن تو فکر خودت به وجود اومده . خودت بالا نرفتی . پس تنها تر و تنها تر میشی . یا با ادم هایی مثل خودت ارتباط برقرار می کنی که مث سنگن . زندگی ات پشیزی نمی ارزه چون توش محبت نیست. همش غروره چون همش داری فکر می کنی چقدر از کی بالاتر و چقدر از کی پایین تری .. بریزش دور و خاکی باش .. ببین چه قدر خوبه

مخاطبم با خیلی ها بود . خیلی ها . از دوستان وآشناهای خودم تا بلاگرا و توییتری ها و اینستایی ها و سایتی ها و ایمویی ها و واتس اپی ها و کلا هر کسی که فک می کنه بهتر از بقیه است و بقیه پایین ترن ...

خودتو شکستی و یا دوست داشتی به اشتراک بذاری : DVTT.in/P10

کار خیر

مرز بین کار خیر و ریا این روز ها به اندازه تار مو باریک شده . یعنی ممکنه یک وسیله باشه برای اینکه به بقیه نشان بدیم که ما انسان خوبی هستیم و دایم در حال کمک کردن هستیم . ولی به نظر من کمک کردن کار پسندیده و توی بوق کردنش مسخره است حتی برای فرهنگ سازی اش .اگر می خواهی فرهنگ سازی کنی غلط می کنی با کارت تصویرت رو میذاری . فرهنگ سازی یعنی تشویق به کمک کردن کنی نه که با یه تیر دو نشون بزنی. بگی من آدم خوبی هستم و اگر هم آدمی مثل من گیر داد بگی دارم فرهنگ سازی می کنم و تشویق می کنم .

من خودم نظرم اینه که اگر کمکی به کسی می کنم و کار خیری می کنم به شخص خودم و خدای خودم ربط داره و حس می کنم اگر کسی بدونه اون حس رضایت مندی درونم از بین میره و من با لذت اون رضایت مندی واقعا زنده ام و نباشه اذیت میشم . کمک حتما نباید مادی باشه . هر کاری . هرجایی دست هرکسی  رو که گرفتم بین خودم بوده وخدا و گاها حتی خود فرد هم متوجه نشده که بود و چه شد . میگم کار خیر می کنم ولی ریز نمیشم . اگر بخواهم هم تشویق کنم میگم فلان کار خوبه کنید. نه که برم پیش یه کارتن خواب از خودم فیلم بگیرم که هزار تومن می دم دستش یا بشینم داستان یه فداکاری و کار خیر رو اینجا پست کنم . نظر من راجع به اینجور آدم ها شدیدا منفیه. قضاوت نیست . فقط تفکر بر شرایط موجوده . به نظرم اصلا درست نیست کسی بدونه که شما چه کار خیری کرده اید یا نه . فقط کافیه توی سکوت کارتون رو کنید . و به اشخاصی که در بوق می کنند اعتنایی نکنید و بهشون مشکوک باشید . خیلی ها توی سکوت این کارها رو می کنن نه مثل من و خیلی های دیگه باهاش مخ می زنن نه فالور جمع می کنن نه برای انتخابات از سو استفاده می کنن و نه برای دیده شدن می کنند . یاد بگیریم انسان باشیم. این کار خیر کار خیر شیطانی ست. دوست داری ازش لذت ببری سکوت کن. 

و بعد ازتون می خوام که اگر توانایی ش رو دارید حتما بقیه رو کمک کنید.حتما نباید طرف نیازمند باشه ویا مالی. گاهی بردن خرید های یک مامان بزرگ یا با حوصله انجام دادن کاری برای کسی می تونه کار خیر باشه .. یادمون نره انسانیت همین چیز هاست . نه که پست بنویسی یک کیلومتر که چطور رفتی و به سرایدار خونتون که نیازمند بود ده هزار تومن دادی .. خودتو تحقیر نکن ..

تماس در تلگرام

امکان تماس در تلگرام

همانطور که از اخبار و گوشه کنار ها شنیده اید تلگرام چندی پیش امکان تماس خود را در اپلیکیشن خود فراهم کرد و از آنجا که در کشورمان ایران جزو اپلیکیشن های محبوب است و به تعداد زیادی کاربر دارد همین خطر نیز احساس می شود که سود دهی اوپراتور ها زیر سوال برود . در ابتدا می خواهم از تجربه استفاده ام بگویم. در اروپا این امکان فعال است و به زودی در صورت صلاحدید مسئولین در ایران نیز فعال خواهد شد . اولا چیزی که واقعا نقطه قوت اش بود این است ..

ادامه در ادامه مطلب

لینک کوتاه : http://dvtt.in/p4